دل تاریکی را بزرگترین رمان کوتاه قرن بیستم و واقعیت فرهنگی اروپا، محکومیت روشهای استعماری، سفر شبانه به دنیای ناخودگاه، نمایش امپریالیسم مسیحی و… نامیده اند. در دل تاریکی، کلمات بر گرد دایره ای واحد می چرخند، در کلمات دیگر مستحیل می گردند و شبکه ای از تداعی معانی ایجاد می کنند و بر اثر تداعیها همۀ تصاویر با هم مرتبط می شوند. یگانه شدن تصاویر گوناگون، دنیای دل تاریکی را با دنیای اساطیری پیوند می دهد. کنراد گفته است که هدف او از نوشتن این است که خواننده را به شنیدن و حس کردن و، خاصه، دیدن وا دارد. البته در چنین شنیدن و دیدنی لازم است که گوش ببیند و چشم بشنود.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .