لیلیانا کاوانی در کارپی ی مُدِنا از اتان بلونیا، ۱۲ ژانویه ۱۹۳۳ به دنیا آمده است.پدرش معماری مانتوائی بود و مادرش شیفته سینما که دخترش را برای دیدن فیلم، از همان کودکی همواره به سینما میرد. ۱۹۵۵ دانشگاه بلونیا را در رشته ادبیات باستان به پایان برد. بعد در رما دیپلم مرکز تجربی سینما را با برنده شدن مدال طلای پاک با فیلم کوتاه «نبرد» به دست آورد. پس از آن کار رادیو-تلویزیونی خود را در بخش مجله اجتماعی-سیاسی با مستندهای «تاری رایش سوم»، »زنان در نهضت مقاوت»، «خانه در ایتالیا» و ... آغاز کرد. ۱۹۶۶ با فیلم «سن فرانچسکو» که نخستین فیلم او برای رادیو-تلویزیون ایتالیاست پا به سینما می گذارد. سال ۱۳۶۸ با فیم «گالیلهئو» در بخش مسابقه جشنوار ونیز شرکت میکند. کاوانی در این فیلم علم و مذهب را مقابل هم قرار می دهد. ۱۹۶۹ «آدمخواران» را بر پرده سینما نمایش می دهد. این فیلم یک برداشت مدرنست از آنتیگونه اثر سوفکل. ۱۹۷۱ فیلم «مهمان»، ۱۹۷۲ «میلارِپا» (زندگی نامه عارفِ تبتی)، ۱۹۷۳ «هتلبان شب» (رابطه قربانی و جلاد)، ۱۹۷۷ «فراسوی نیک و بد» (واپسین اتفاق زندگی نیچه»، ۱۹۸۱ «پوست» و ... ۲۰۱۲ جایزه فِدِریکو فلّنی ۸/۵، به سبب ارزش متعالی آثار هنریاش، به او داده می شود.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .