«یک ماتا گویه» واژه ای است بر ساخته از: ماتیکان=کتاب+گویه = روایت؛ که برابر پیش نهادی من است به جای منظومه و در پیوسته و شعر بلند؛ و می تواند دربرگیرنده ی تمامی سروده های بلند چند: روایتی، داستانی، درونمایه ای، آوایی، زبانی، آهنگی = موسیقیایی، ساختی، نحوی، خطی و نوشته گانی باشد. «ماتی گویه» هم بد نیست. و در این شعر، «ماتش» یادآور «مات» شطرنج و ماه و ماتم و وند دوم گئومات و… نیز هست.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .