این کتاب گزیدهای است از مقالات مایکل فریدمن، استاد فلسفهی دانشگاه استنفورد، که به دورهای از تاریخ و فلسفهی علم مربوط میشود که از نیوتن آغاز و به اینشتاین خاتمه مییابد. آنچه در این رشته مقالات چه بسا موجب ملال خاطر خواننده شود تکرار بیکم و کاست آن است، اما، در این زمینه، به دو نکته باید توجه داشت. نخست آنکه هر مقاله استقلال خود را داراست و در هر یک نویسنده مبحث تازهای را بررسی میکند و دوم آنکه، فریدمن اصولا مطالب خود را بیشتر در قالب مقاله عرضه می کند تا به صورت کتاب ، به طوری که همین تکرار مطالب حتی، در کتاب مفصلاش «بازنگریی پوزینیوتیسم منطقی» نیز به چشم میخورد. فریدمن با دیدگاهی نوکانتی به مسائل فلسفهی علم مینگرد. اهمیت دستگاه کانتی در نظر فریدمن تا بدان حد است که هستهی بنیادی مباحث زیربنایی فلسفهی قرن بیستم را همگی، به نحوی از انحا، به این دستگاه مرتبط میداند. در خصوص فلسفهی علم ، فریدمن معتقد است بعد از همهی انقلابهای علمی، که با هر یک از آنها مبانی علوم دقیقه به لرزه افتادهاند ، آنچه هنوز پابرجا بهجا مانده نگرشی است بازنگری شده از مفهوم پیشینی کانت، منتها در شکل نسبی شده و تاریخمند آن.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .